مهم‌ترین ریسک‌های عملیاتی سال 2022 + ترندهای آینده در زمینه ریسک

براساس یک نظرسنجی که توسط موسسه ریسک دات نت[1]  انجام گرفته است از مدیران ریسک در سازمان‌های مختلف خواسته شده تا پنج مورد از مهم‌ترین ریسک‌های عملیاتی را از دیدگاه خود فهرست نمایند. در پایان، این نظرات بر اساس معیارهایی وزن‌دهی و تجمیع شده‌اند که نتایج و جایگاه هر یک به شرح جدول زیر است.

پیشتر در ساتراپ به برخی از موارد یاد شده در لیست بالا پرداخته‌ایم، اما نکته جالب توجه در رده بندی ریسک‌های عملیاتی در سال 2022، ظهور ریسک استعداد (Talent risk) و قرارگیری آن در جایگاه سوم این جدول است که در مورد جذب و نگهداری نیروی انسانی در سازمان‌ها بحث می‌کند. به همین بهانه به 9 ترند آینده در زمینه ریسک و نحوه‌ی واکنش و تعامل با آن‌ها می‌پردازیم.

ترند اول: فناوری‌های شناختی

علوم شناختی به عنوان یکی از دانش‌های نو در سالیان اخیر توسعه قابل ملاحظه‌ای یافته است، به گونه‌ای که در تعامل با فناوری اطلاعات می‌تواند تغییر شگرفی در زندگی انسان‌ها به وجود آورد. پیشرفت‌ در فناوری‌های شناختی، هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل داده‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با استفاده از ماشین‌های هوشمند برای شناسایی، پیش‌بینی و پیشگیری از خطرات، از روش‌های سنتی مدیریت ریسک‌های عملیاتی فراتر روند.

 ترند دوم: به وجود آمدن کنترل‌های فراگیر

دستگاه‌های هوشمند (آنچه که به عنوان اینترنت اشیا شناخته می‌شوند) مجهز به انواع حسگرها، ارتباطات و قابلیت‌های محاسباتی به‌عنوان نقاط نظارت و مدیریت ریسک عمل خواهند کرد. این فرصتی را برای سازمان‌ها فراهم می‌کند تا رویدادهای ریسک عملیاتی را شناسایی کنند، بینش‌های مهم در مورد آن به دست آورده و حتی اقدامات فوری در محیط انجام دهند. نتیجه؟ مدیریت ریسک در زمان، فراگیر و پویا.

ترند سوم: رفتار شناسی

علم رفتارشناسی، مطالعه رفتار انسان از طریق تحقیقات سیستماتیک و روش‌های علمی است که از روانشناسی، علوم اعصاب، علوم شناختی و علوم اجتماعی استخراج می‌شود. تقاضای فزاینده‌ای برای این مهارت‌ها در دنیای تجارت از جمله سازمان‌های ریسک‌پذیر وجود دارد. اما چه چیزی باعث رفتار پرخطر می‌شود؟ سوگیری‌های شناختی چگونه افراد را به ارزیابی اشتباه ریسک سوق می‌دهد؟ چگونه می‌توان رفتارهای پرخطر را شناسایی و اصلاح کرد؟ این‌ها انواع سؤالاتی است که سازمان‌های پیشرو به دنبال پاسخ به آنها با علم رفتار هستند. در واقع، برخی از شرکت‌های فورچون 500 امروزه حتی یک مدیر ارشد رفتاری دارند (فورچون 500، یک فهرست سالانه است که توسط مجله فورچون تهیه و منتشر می‌شود و 500 شرکت برتر در ایالات متحده را بر اساس کل درآمد سال‌های مالی آن‌ها رتبه‌بندی می‌کند).

ترند چهارم: هوشیاری و تمرکز

روش‌های پیشگیری از خطر هرگز نمی‌توانند بی‌خطا باشند، و افزایش سرمایه‌گذاری در رویکردهای پیشگیرانه نیز اغلب عوارض جانبی نامطلوب مانند کند کردن نوآوری به همراه دارد. بر همین اساس سازمان‌ها رویکردهای خود را بر روی تمرکز بر هوشیاری (تشخیص الگوهایی که ممکن است رویدادهای مخاطره انگیز را نشان ‌دهند یا حتی پیش‌بینی کنند) و انعطاف‌پذیری (ظرفیت مهار و کاهش سریع تأثیر ریسک های عملیاتی) گسترش می‌دهند.

ترند پنجم: انتقال ریسک

ابزارهای انتقال ریسک مانند بیمه جدید نیستند، اما انتظار می رود که آن‌ها نقش بزرگ‌تری در مواجهه با رویدادهای مخاطره‌آمیز مانند تغییرات آب و هوا، ناآرامی‌های سیاسی، تروریسم و ​​حملات سایبری ایفا کنند.

ترند ششم: انطباق قوانین با نوآوری‌ها

از آنجایی که سرعت نوآوری در بخش‌های مختلف در حال افزایش است، ادامه قوانین و مقررات قدیمی نیز سخت‌تر می‌شود و سازمان های نظارتی نیز این تغییرات را در دستور کار خود قرار خواهند داد.

ترند هفتم: ریسک به عنوان توانمندساز

در گذشته، مدیریت ریسک اغلب تمرینی برای ترس و اجتناب بود و سازمان‌ها عمدتاً بر فعالیت‌های ضروری جهت انطباق با دستورالعمل ها متمرکز بودند، اما این نگرش در حال تغییر است. بسیاری از مدیران در حال حاضر به ریسک‌ها از نظر پتانسیل آن‌ها برای هدایت عملکرد و ارزش نگاه می‌کنند. همان‌طور که ریسک‌ها قابل اندازه ‌گیری ‌تر و ملموس‌‌تر می‌شوند، سازمان‌ها بهتر می‌توانند ارزش دقیقی را برای ریسک تعیین کنند و سطح مطلوبی از رفتار ریسک‌پذیر را برای متعادل کردن ریسک‌ها و دستاوردهای آن بکار بگیرند.

ترند هشتم: اقتصاد شبکه ای و مدیریت ریسک یکپارچه

کسب ‌وکارها و سازمان‌ها بیش از هر زمان دیگری به یکدیگر متصل شده اند. آنها داده ها، فناوری و بسیاری موارد دیگر را به اشتراک می گذارند، که در نتیجه آن خطرات بیشتری را نیز به اشتراک گذاشته اند. لذا این رویکردهای باز و مشارکتی به یک چالش برای اقتصاد شبکه ای منجر می شود که نیاز است همه اجزای آن برای شناسایی، مدیریت و کاهش ریسک با هم کار کنند.

ترند نهم: ریسک شهرت

در دنیای بیش از حد متصل امروزی که تحت سلطه دستگاه‌های تلفن همراه و رسانه‌های اجتماعی است، اطلاعات می‌تواند مانند آتش‌سوزی منتشر شود. این همگرایی موبایل و رسانه‌های اجتماعی تأثیر ریسک‌های شهرت را برای سازمان‌ها تشدید می‌کند و آن‌ها را به بازنگری اساسی در رویکردهای خود برای مدیریت ریسک عملیاتی و رسیدگی فعالانه به این خطرات سوق خواهد داد.

---

[1] Risk.net